Jeremia 38:1-10 1

Sefatja, de zoon van Mattan, Gedalja, de zoon van Paschur, Juchal, de zoon van Selemja, en Paschur, de zoon van Malkia, hoorden dat Jeremia de mensen bleef toespreken:

‘Dit zegt de HEER:

Wie in deze stad blijven, zullen sterven door het zwaard, de honger en de pest, maar wie zich overgeven aan de Chaldeeën zullen het er levend afbrengen. Dit zegt de HEER:

Deze stad wordt in handen gegeven van de koning van Babylonië en zijn leger; hij zal haar innemen.’ De raadsheren zeiden tegen de koning:

‘Die man moet ter dood gebracht worden. Door zulke dingen te zeggen ondermijnt hij immers het moreel van de inwoners en van de soldaten die hier nog overgebleven zijn. Hij heeft niet hun behoud voor ogen, maar hun ondergang.’ Koning Sedekia antwoordde:

‘Doe met hem wat je wilt; ik kan jullie niet tegenhouden.’ Ze brachten Jeremia naar de waterkelder van prins Malkia, in het kwartier van de paleiswacht, en lieten hem aan touwen zakken. In de put stond geen water meer; er was alleen modder, waarin Jeremia wegzakte. Ebed-Melech, een hoveling afkomstig uit Nubië, hoorde daarvan. Hij bevond zich in het koninklijk paleis, terwijl de koning zitting hield in de Benjaminpoort. Ebed-Melech verliet het paleis, ging naar hem toe en zei:

‘Mijn heer en koning, het is misdadig dat deze mannen Jeremia in een waterkelder hebben gegooid. Waarom moet hij juist daar van honger omkomen? Elders in de stad is ook geen brood meer.’ De koning beval Ebed-Melech:

‘Ga met dertig man naar die waterkelder en haal Jeremia naar boven, voordat hij sterft.’